نکات رشد نواحی نوآوری و مسیر پیشِ روی آن‌ها

در این مقاله سعی داریم تا توصیه‌های افراد متخصص را برای رشد نواحی نوآوری بررسی کنیم. این موارد به طور خلاصه به شرح زیر هستند: ایجاد شبکه رهبری در بین بخش‌های متفاوت، ارائه‌ی راهنمایی‌های عملی برای تعیین چشم‌اندازهای پارک‌های علم و فناوری و نواحی نوآوری، کشف استعدادها و افراد ماهر، فراگیر کردن رشد و در نهایت جذب سرمایه.

چگونه رشد کنیم؟

متخصصان در نواحی نوآوری پیشرفته پنج توصیه ارائه می‌دهند:

ابتدا یک شبکه رهبری مشارکتی ایجاد کنید؛ این شبکه شامل مجموعه‌ای از رهبران مؤسسات اصلی، شرکت‌ها و بخش‌هایی که به طور منظم و رسمی در زمینه طراحی، تحویل، بازاریابی و اداره منطقه همکاری می‌کنند، می‌باشد. رهبران در نواحی نوآوری پیشرفته در بارسلونا، آیندهوون، سنت لوئیز و استکهلم، مدل حکمرانی Triple Helix را در موفقیت خود اساسی می‌دانند. Triple Helix شامل تعاملات ساختاری بین صنعت، دانشگاه‌های تحقیقاتی و دولت است.
با ارائه راهنمایی‌های عملی، چشم‌انداز رشد را تعیین کنید تا چگونگی رشد و توسعه یک منطقه نوآوری در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت در کنار ابعاد اقتصادی، فیزیکی و اجتماعی مشخص شود؛ بیشتر متخصصان اهمیت توسعه چشم‌انداز را برای استفاده از نقاط قوت منحصربه‌فرد زیرمجموعه‌های خود (خوشه‌های اقتصادی متمایز، مؤسسات و شرکت‌های محلی و منطقه‌ای پیشرو، موقعیت مکانی و مزایای طراحی و سایر ویژگی‌های فرهنگی) ذکر می‌کنند.
به کشف استعدادها و افراد حرفه‌ای بپردازید؛ این را نیز در نظر داشته باشید که افراد تحصیل‌کرده، کارگران ماهر، زیرساخت‌ها و سیستم‌های پیشرفته، محرکه‌های نوآوری هستند. پیگیری استعداد، به استراتژی‌های جذب، حفظ و رشد نیاز دارد. همچنین یکپارچه‌سازی فناوری نیاز به ملزوماتی مانند فیبر نوری درجه‌یک و در بعضی جاها امکانات آزمایشگاهی تخصصی برای ایجاد بستری با کیفیت بالا برای شرکت‌های نوآور دارد.
رشد فراگیر را ارتقا دهید؛ این کار را با استفاده از ناحیه نوآوری انجام دهید. مناطق نوآوری می‌توانند به‌عنوان بستری برای بازسازی محله‌های فرسوده مجاور و همچنین ایجاد امکانات آموزشی، شغلی و سایر فرصت‌ها برای ساکنان کم‌درآمد شهر باشد. در مکان‌های متفاوت مانند بارسلونا، دیترویت و فیلادلفیا استراتژی‌های مختص به خود را اجرا کردند. در این نواحی بر روی مجهز کردن کارگران به مهارت‌هایی که برای مشارکت در اقتصاد نوآوری یا سایر مشاغل ثانویه و عالی حاصل از رشد نوآورانه نیاز است، به طور خاصی متمرکز شده است.
برای حمایت از موارد زیر به جذب سرمایه بپردازید؛
راه‌اندازی و گسترش کارآفرینی (شامل مراکز رشد و شتاب‌دهنده‌ها)، املاک و مستغلات مسکونی، صنعتی، تجاری و درون‌شهری (شامل فضاهای مشترک جدید)
زیرساخت‌های مبتنی بر مکان (به‌عنوان‌مثال، انرژی، خدمات، پهنای باند و حمل‌ونقل)
واسطه‌ها برای اداره اکوسیستم نوآوری
علوم پایه و تحقیقات کاربردی
امکانات آموزش‌وپرورش
تجاری‌سازی نوآوریدر شهرهایی مانند کمبریج، دیترویت و سنت لوئیز با موفقیت سرمایه‌های محلی را برای تأمین این نیازها فراهم کردند.

مسیر پیشِ ‌رو

برای مثال، ایالات متحده، پتانسیل رشد مناطق نوآوری را دارد، زیرا تقریباً در هر شهر بزرگ این کشور می‌توان با استفاده از یک ترانزیت، منطقه تجاری مرکزی را به یک منطقه قوی در میانه‌ی شهر متصل کرد.

بسیاری از شهرها و جوامع حومه‌ای قدیمی نیز در«احیای مجدد مناطق شهری» در حال پیشرفت هستند؛ و می‌توان از طریق سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها (یا حذف زیرساخت‌ها)، بازسازی براون فیلدها ، احیای اسکله و توسعه محور ترانزیت مراحل تکامل را طی کرد.

در نهایت، تعداد معدودی از «پارک‌های علمی درون‌شهری» (و جوامع حومه‌ای مجاور آنها) درحال‌توسعه خوشه‌ای هستند. در این موارد تراکم را افزایش می‌دهند؛ یعنی، فضاهایی را ایجاد می‌کنند که به افراد و بنگاه‌های اقتصادی اجازه ایجاد شبکه‌ای آشکار را می‌دهد تا بتوانند به توسعه خوشه‌ای برسند.

جمع‌بندی پیدایش مناطق نوآوری مسیر جدیدی را پیش روی شهرها و کلان‌شهرها گذاشته است. توسعه نواحی نوآوری امکان پیشرفت را نه‌تنها در آن ناحیه بلکه در مناطق و محله‌های فرسوده مجاور ایجاد می‌کند و می‌تواند باعث رشد و بازسازی بخش‌های مجاور شود. به‌منظور رسیدن به این هدف والا نیازمند کشف استعدادها، ایجاد شبکه ارتباطی قوی بین رهبران بخش‌های مختلف و جذب سرمایه هستیم و این راه پرفرازونشیب همکاری مقامات دولتی و شهری را در تمام مراحل می‌طلبد. درنتیجه، نواحی نوآوری می‌توانند گامی مؤثر در ارتقای فناوری و توسعه ایده‌های نوآورانه یک جامعه بردارند و ابراز وجود کنند.

در زیر قسمتی از کتاب شهرها در تمدن‌ها نوشته‌ی پیتر هال، مورخ شهری را برای نمونه بیان می‌کنیم:

«مناطق نوآوری مظهر ذات شهرها هستند: مجموعه‌ای از افراد بااستعداد و کوشا در محله‌های نزدیک جمع شده‌اند تا به تبادل‌نظر و دانش بپردازند. این رویداد را فرایند پویای نوآوری، تقلید و بهبود می‌نامند.

پیدایش مناطق نوآوری با پویایی نوآورانه عصر ما همسو شده است و نشان‌دهنده‌ی راهی روشن برای شهرها و کلان‌شهرها است. تصمیم‌گیرندگان محلی – مقامات منتخب و رؤسای شرکت‌های بزرگ و کوچک، دانشگاه‌های محلی، خیرین، کالج‌های محلی، شوراهای محله و اتاق‌های بازرگانی – برای این موارد باید اجازه ابراز وجود به آن‌ها بدهند و این عملکردی منطقی است. شرکت‌ها و مؤسسات مالی جهانی در پذیرفتن آن‌ها هوشمندانه عمل می‌کنند. ایالت‌ها و دولت فدرال باید آن‌ها را پشتیبانی و به فرایند آن‌ها سرعت ببخشند. درنتیجه می‌توانیم گامی به‌سوی ایجاد اقتصادی قوی‌تر، پایدارتر و فراگیرتر در دهه‌های اولیه این قرن جوان برداریم.

جمع‌بندی

پیدایش مناطق نوآوری مسیر جدیدی را پیش روی شهرها و کلان‌شهرها گذاشته است. توسعه نواحی نوآوری امکان پیشرفت را نه‌تنها در آن ناحیه بلکه در مناطق و محله‌های فرسوده مجاور ایجاد می‌کند و می‌تواند باعث رشد و بازسازی بخش‌های مجاور شود. به‌منظور رسیدن به این هدف والا نیازمند کشف استعدادها، ایجاد شبکه ارتباطی قوی بین رهبران بخش‌های مختلف و جذب سرمایه هستیم و این راه پرفرازونشیب همکاری مقامات دولتی و شهری را در تمام مراحل می‌طلبد. درنتیجه، نواحی نوآوری می‌توانند گامی مؤثر در ارتقای فناوری و توسعه ایده‌های نوآورانه یک جامعه بردارند و ابراز وجود کنند.

منابع